Activiteitencommissie

Sinds 2006 heeft de kerk een vaste activiteitencommissie. Deze commissie ziet als haar taak, door middel van activiteiten en acties, geld bij elkaar te brengen voor noodzakelijke doelen binnen de kerk, zoals de aanschaf van benodigde materiële zaken.

De activiteitencommissie wordt gevormd door de volgende personen:

 
e-mailcontact met de activiteitencommissie

 ACTIVITEITENCOMMISSIE

Zoals u waarschijnlijk al weet, organiseert de activiteitencommissie van de Emmaüskerk regelmatig activiteiten met het doel in een ontspannen sfeer mensen met elkaar in contact te brengen en gezelligheid van elkaar te ervaren. Naast deze saamhorigheid dragen we ook allen een steentje bij aan de aanschaf van materialen/inrichting voor onze kerk en hebben we dit de  laatste jaren kunnen zien aan o.a. nieuwe stoelen, nieuwe audioapparatuur, nieuwe liedborden en een nieuwe schuur. Op dit moment staat de renovatie van de sanitaire ruimten op de planning. Een nieuwe indeling, nieuwe tegels en nieuw sanitair!  Alle gelden die wij nu mogen ontvangen n.a.v. activiteiten worden gereserveerd voor nieuwe sanitaire ruimten. In de hal van de kerk hangt ook een “potje” waarin u giften, bedoeld voor nieuw sanitair, kunt deponeren. Bij voorbaat hartelijk dank hiervoor! 

WINTERDINNERSHOW

De winterdinnershow van 11 februari 2017 heeft het mooie bedrag van 1114 euro opgeleverd. In de vorige Bijblijver en op de website kunt u nog eens nagenieten of een indruk krijgen van de sfeer.

SPROKKELMARKT 6 EN 7 OKTOBER 2017

Het duurt nog even, maar de voorbereidingen  van de Sprokkelmarkt zijn al weer in volle gang. Eén van de eerste stappen voor de Sprokkelmarkt is het verzamelen van verkoopbare producten. Binnenkort staan wij weer voor u klaar om uw goede, bruikbare spullen in ontvangst te nemen. Bij deze willen we u ook vriendelijk verzoeken de spullen schoon en heel in te leveren. Op 17 juni en op 9 september ontvangen wij graag alle spullen die in een verhuisdoos passen. De verhuisdozen kunnen wij namelijk stapelen en in de schuur opbergen tot oktober. Spullen die te groot zijn voor een doos, kunt u inleveren op 4 oktober. Wij hopen ze dan weer te kunnen verkopen op de Sprokkelmarkt en zo andere mensen blij mee te maken.

In de voorgaande jaren is gebleken dat bloempotten nauwelijks meer verkocht worden op de Sprokkelmarkt. Mocht u ze toch nog hebben, kunt u daar mogelijk zelf iemand blij mee maken.

De volgende zaterdagen kunt u weer spullen inleveren van  9.30 tot uiterlijk 11.30 uur:

17 juni 2017               alles wat in een verhuisdoos past
9 september 2017     alles wat in een verhuisdoos past

Aangezien wij veel tijd nodig hebben om alle spullen te sorteren en te prijzen ed, willen wij vriendelijk verzoeken om uw spullen echt in te leveren uiterlijk op 9 september en uw kleinmeubelen op 4 oktober van 19.00 – 20.00 uur.

Ook dit jaar zullen we weer een kraam inrichten met zelfgemaakte producten. We hebben leuke ideeën en om deze tot uitvoering te kunnen brengen, zouden we graag nostalgische oude beren en koffers hebben. Dus heeft u dit nog op zolder en doet u er verder niets mee: wij zijn er heel blij mee. U kunt de beren en\of koffers inleveren bij Douwina Maan of bij Anja van Huizen. Natuurlijk willen we het ook bij u komen ophalen.
Telefoon: 0646324158 

WINTERDINNERSHOW 11 FEBRUARI 2017

Als activiteitencommissie waren we het snel met elkaar eens dat het weer eens tijd was voor het organiseren van een winterdinnershow. Zo gezegd, zo gedaan. Waar moet een winterdinnershow aan voldoen: in ieder geval aan 3 items: winter, dinner en show.

11 februari is het WINTER; daar hadden we snel aan voldaan. Na afloop van de winterdinnershow in 2013 troffen we na afloop een witte wereld aan: het had toen flink gesneeuwd. En wederom dit jaar dwarrelden de sneeuwvlokjes naar beneden. Een winters sfeertje dus.

DINNER: een belangrijk item op deze avond: waarom is dinner(eten)zo belangrijk:

Energieleverancier

Allereerst zorgt eten ervoor dat ons lichaam voorzien wordt van energie door de calorieën, vitaminen, mineralen, vetten enz. Zo kunnen al onze lichaamsfuncties naar behoren functioneren en kunnen we ons bewegen. Als we iets teveel eten wordt het overtollige zelfs opgeslagen als reserve voor tijden dat we minder kunnen eten. Ieder mens heeft dus voedsel nodig om te kunnen functioneren.

Plezier

We eten ook voor ons plezier. Daarom is smaak, geur, samenstelling en presentatie van eten ook van belang. En vooral ook koken met aandacht. Nou, dat is zeker gebeurd. Vrijdags al werden de aardappelen geschild, de spruitjes schoongemaakt door een groepje enthousiaste vrijwilligers. Zaterdags stond de professionele kok, Jaap Grootenboer, samen met Aad krijgsman, al vroeg in de morgen paraat, toegerust met schort en recepten in de keuken van de Prins Maurits. Middags kwam ook Jorien Andries de gelederen versterken. Overigens ook heel fijn dat we de keuken van de PM mochten gebruiken. Er werd met aandacht gekookt, gebakken en gebraden. Tussen al het koken door vertelde Jaap ons ook enige feiten en fabels wat betreft het bereiden van eten. Ik ben er in ieder geval achter gekomen dat er een groot verschil is tussen “huisvrouwenkoken” ( ik voeg er zelf ook “huismannenkoken” aan toe)en professioneel koken. Een voorbeeld van een tip: schenk royaal met olijfolie in de pan en laat de olie heel heet worden vóór je er iets in bakt. Die zwarte keuken erna komt weer wel goed met een sopje. En wist u dat door het meekoken van hele ongeschilde(wel gewassen)uien, de soep helder blijft. Er zijn ook alleen maar verse ingrediënten gebruikt en dat hebben we geproefd! Gestart met een heerlijke opwarmer: mosterdsoep en kippensoep. Daarna stonden stamppotten in allerlei  kleuren prachtig uitgestald op een tafel met spierwit damast tafelkleed. Stamppot? Dat is toch geen stamppot?..... Echt wel!... Het oranje van de peen/uien, het lichtgroen van de spruiten met cranberry’s, donkergroen van de boerenkool, de prei, het wit van de knolselderij, het bruin van allerlei soorten vlees vormden bij elkaar een kleurrijk geheel. Bijna te mooi om er een schep van te nemen. Ook de geur was zo heerlijk dat niemand de verleiding kon weerstaan, maar dat was ook de bedoeling. Maar toen eenmaal die drempel over was en iedereen naar keuze zijn bordje opgeschept had, was het een behoorlijk stuk stiller in de zaal. Iedereen genoot van de voortreffelijke smaak van de stamppotten.

Sociale en communicatieve functie

De voeding heeft een communicatieve functie die zich zowel bij het alledaagse leven als bij feestelijke gelegenheden voordoet. Het typerende van deze functie is dat er een boodschap wordt uitgedragen. In de huidige welvaartmaatschappij denken velen bij de dagelijkse maaltijd niet in eerste instantie aan de betekenis van voedsel tot zich nemen. Het is juist een middel om met één of meerdere medemensen te communiceren. Tot de vele functies van eten behoren het met elkaar kunnen praten en het creëren van gezelligheid. Samen eten is niet alleen gezellig, het bevordert ook de eetlust, want ‘zien eten doet eten’. Voedingsgedrag is voor een belangrijk deel gericht op het in stand houden van sociale relaties. Het kan de solidariteit binnen de groep in de hand werken en vriendschap bezegelen. Zo geldt de maaltijd met iemand delen vanouds als een teken van vriendschap. Voeding kan mensen verenigen en daar leek het dan ook ten zeerste op. Mensen zaten bij elkaar aan een mooi gedekte lange tafel, vaasje met oer-Hollandse roze tulpjes erop en op ieder bord een typisch Hollandse servet met Delfts blauw tafereel. Ze raakten in gesprek met bekenden, maar ook nieuwe contacten werden gemaakt. Het was tussen de “gangen”door een gebabbel van jewelste en iedereen leek het goed naar de zin te hebben. Ik heb ook hier en daar gehoord dat mensen het over eten hadden, over hun eigen gewoonten wat eten betreft. Bij ons op Flakkee hebben we nog niet heel veel te maken met andere culturen. Het is altijd leuk en interessant om te horen wat eetgewoonten van andere culturen zijn en zeker leuk om van elkaar te proeven. Toch hoorde ik ook nu al veel verschillen in voorkeuren van eten, alleen al wat ons Hollanders, betreft. Zo waren er mensen die vegetarisch waren, koolhydraatarm aten, biologisch, juist veel oosterse maaltijden kookten of juist weer veel Italiaans. Over één ding waren de meesten het eens. De oer-Hollandse stamppot blijft geliefd bij jong en oud.

Een wetenswaardigheidje tussendoor

Weet u dat de stamppot, vaak ook hutspot, hutsepot of stoemp genoemd,  al honderden jaren een geliefd Hollands wintergerecht is, omdat het verwarmend is en de stevige honger stilt. Vooral in de oogstmaanden werd stamppot vroeger veel gegeten, omdat in deze periode aardappelen in overvloed verkrijgbaar waren en de vele hongerige magen van landarbeiders snel, eenvoudig en goedkoop gevuld konden worden. Hoe het recept voor stamppot ooit is ontstaan is niet helemaal duidelijk, maar historici weten wel dat al in de Middeleeuwen veel gerechten in één grote kookketel of kookpot bereid werden. Deze voorlopers van de stamppot bevatten overigens geen aardappelen (die werden pas halverwege de achttiende eeuw geïntroduceerd in Nederland, nadat Zuid-Amerika ontdekt was), maar waren meer een brijachtige soep vol granen, groenten en vlees. Het eerste echte op stamppot lijkende gerecht werd mogelijk gemaakt in de nacht van 2 op 3 oktober 1574, toen Prins van Oranje de dijken van Holland liet doorsteken en de Geuzenvloot naderde om de Spaanse bezetters te verdrijven. De Spaanse troepen staakten daarop het beleg van de stad Leiden en verlieten halsoverkop hun kamp, waarbij ze hun zojuist klaargemaakte gerecht achterlieten: fijngestampte wortelen, uien en pastinaken. De uitgehongerde Leidenaren wisten niet hoe snel ze het eten moesten opeten en gaven het gerecht de naam hutspot. Nog altijd vieren de bewoners van Leiden elk jaar op 3 oktober het Ontzet van Leiden en eten daarbij traditioneel hutspot.

SHOW  De heerlijke maaltijd werd opgeluisterd door een show van diverse artiesten. Steeds weer verwonder ik me over al die talenten waar onze gemeente over beschikt.

Het begon met Daniel Huising die de microfoon ter hand nam en de gehele avond op een humoristische wijze aan elkaar sprak en alles in goede banen leidde. Later kregen we van hem nog een aantal tips op wie we kunnen gaan stemmen…..maar of we nu daarvan wijzer zijn geworden…..De prachtige optredens van Miranda Osseweijer met haar zuivere zangstem, begeleidt door Fabian Orgers op de gitaar. Hele mooie luistermomenten.

Hoe origineel en ontroerend was het om Bettine Admiraal met haar twee dochtertjes, Lien en Jette, te horen zingen. Wat knap, vooral van Lien en Jette, om voor zoveel mensen te zingen. Het klonk prachtig en ik zou de meisjes adviseren om vooral door te gaan met zingen! Dineke Maliepaard die het podium betrad als oude dame en daar in het Flakkees een leuk verhaal vertelde, helemaal uit het hoofd. Dan de twee dames Annie Grit en Els Wegman die als Bet en Buuf een heerlijke babbel met elkaar aangingen, ieder in hun eigen dialect, Ouddorps en Hoenzadriels. En nieuwsgierig dat ze waren…..Alhoewel er toch regelmatig wat geroddel over en weer ging, waren de buufen het over één ding helemaal eens: wij zijn met z’n allen de Emmaüskerk en deze kerk werd ervaren als een warme gemeente. Wat hiervan de reden precies is, mag een ieder voor zichzelf uitmaken. Mar de buufen hadden groat geliek: het is een warme gemeente. Nu vraag ik me alleen nog af: was het vroeger allemaal beter op Flakkee of in de Bommelerwaard? En dan de mystery guest: na enige speculatie eerder op de avond bleek dit Gijs Aandewiel te zijn, die zich had ingeleefd in de personen van Toon Hermans en van Tommy Cooper. Een hulde aan deze twee artiesten waar zoveel mensen heel veel plezier om hebben gehad. Ook Gijs liet menig persoon schaterlachen, al was het maar om de onbeholpenheid die ook Tommy Cooper uitstraalde. Gijs liet zich niet van de wijs brengen, ook niet toen amateurartiesten zijn act probeerde te verstoren….. Hoe mooi was het lied van Toon Hermans wat Gijs live zong: 24 rozen voor jou……..de rozen ontbraken, want degene die met “jou”bedoeld werd, was er niet. Maar mensen……we hebben allen wel iemand die we die 24 rozen zouden willen geven. Allen een nieuwe kans gehad op 14 februari. Tot slot werd deze geweldige avond afgesloten door zang van de Cantorij olv Emmy Lingen. Ze zongen uit het  Liedboek lied 257  “Nu het avond is”, eindigend met de woorden:

Zegen ons vannacht

Waak, Gij Schepper, als wij slapen

Hopelijk is iedereen gezond thuis gekomen en met een tevreden gevoel gaan slapen.

Wederom  weer een super geslaagde avond waarbij de saamhorigheid weer observeerbaar was. Wij zijn dankbaar. Het slagen van de avond is weer mogelijk gemaakt door de vele helpende handen van onze gemeenteleden. Zowel vooraf, tijdens de winterdinnershow en na afloop bij het opruimen. En natuurlijk het allerbelangrijkste: uw aanwezigheid!

Namens de activiteitencommissie,
Anja van Huizen

Flakkeese avond 

Afgelopen 25 november, tijdens de Flakkeese avond voor mensen van 70 plus, gingen mijn herinneringen even terug in de tijd. Ik herinnerde me een gesprek met wijlen mijn oma… 

Ik zat als klein meisje aan de keukentafel, terwijl oma een heerlijke groentesoep met verse groenten uit eigen tuin stond te maken en de keuken zich vulde met de heerlijke geuren van verse groenten en selderij, vertelde ze over het Flakkee van vroeger…..

Dat ze het erg gezellig vond om af en toe eens een buurvrouw op visite te vragen. Dat gebeurde niet zo vaak, daar de vrouwen het in die tijd erg druk hadden met hun huishouden. 
De meeste vrouwen uit die tijd werkten niet buitenshuis, maar als ik van mijn oma hoorde hoe ze bijvoorbeeld de was moest doen……pfffffftttt, koken in een wasketel, schoon schrobben. Dat schoon schrobben was ook niet zomaar een vlekje weg werken. De meeste mensen hadden vaak langer dan één dag hun kleding aan en van het werk in die tijd werden ze ook vaak viezer. En dan moest je nog eens baby’s hebben met alle vieze luiers. Dan weer weken, koken, spoelen, wringen, drogen op de bleik(grasveld). Van een droger hadden ze toen nog nooit gehoord.

Dan een belangrijke activiteit in het jaar: de grote schoonmaak. Alles, maar dan ook werkelijk alles werd van zijn plaats gehaald, gesopt en geboend. Zelfs de koffie en suikerbussen moesten leeg en schoon, tafels aan de onderkant gesopt, ledikanten uit elkaar gehaald en ga zo maar door. Soms werden ook foto’s uit het lijstje gehaald om ook het lijstje aan de binnenkant in alle hoekjes te laten blinken. Voor sommige vrouwen was het, stiekem, een sport om net wat eerder klaar te zijn met de schoonmaak dan de buurvrouw of je schoonzus.

En ook voeding was nog niet kant en klaar te krijgen. De meesten verbouwden zelf hun groenten, achter het huis, in het hof. Als dan bijvoorbeeld 25 kroppen andijvie gelijk geoogst konden worden, was het spoelen, koken, wecken. Eer dat dan alle slakjes en zandkorrels verdwenen waren, was je uren verder. Ik meen dat mijn oma later in de tijd al wel een diepvriesje had. Wat een werk allemaal. Om eerlijk te zijn denk ik dat ik met mijn 32 urige werkweek meer tijd over heb voor mijn sociale contacten……..

Maar goed: ook de vrouwen in die tijd vroegen wel eens iemand op de “theeversite” en dan was zo’n middag zo om, aldus mijn oma. Dan werd er natuurlijk lekker gekwebbeld over de schoonmaak, de maaltijd en hoe ze nu hun was zo wit mogelijk konden houden. Maar er werden ook nieuwtjes uitgewisseld en ze gaven hun mening over allerlei zaken. Bijvoorbeeld: kon je het wel maken om een kado wat je gekregen had van een ander, maar niet mooi vond, weer weg te geven aan een ander. Of de mening over een stel wat met  elkaar trouwde, maar waarvan je vond dat ze niet echt bij elkaar pasten of waarvan je dacht dat zij hem alleen om het geld trouwde. Maar natuurlijk hadden ze het ook heel erg gezellig met elkaar, hielpen elkaar waar kon en hadden weinig eisen om hun vertier buitenshuis te zoeken.

En dan de heerlijke maaltijden: ze waren simpel, vet, maar zo lekker! Bijvoorbeeld poters met spek. Een hele klus om eerst het spek uit te bakken, de potertjes schoon te maken en dan  bakken in het vet van het spek. Een beetje piccalilly erbij en smullen maar. Het was het meest gezellig als je dit met een grote groep mensen deed. Met z’n allen aan een lange tafel. En dan ondertussen gezellig kletsen met elkaar en foto’s bekijken. In die tijd was er nog geen digitale fotografie, maar ging alles nog via een fotorolletje. Foto’s waren dus erg kostbaar en men dacht eerst even goed na eer er een foto gemaakt werd. Bovendien hadden de meeste mensen zelf geen fototoestel in hun bezit. Dan was het dus extra leuk om met elkaar de foto’s te bekijken van de diverse plaatsen op Flakkee, de straatjes, de havens, de muziektenten, de mensen in klederdracht, de kerken, de molens, de Haringvlietboot, de tram enz.

En als men dan eens een enkele keer met de boot naar de overkant ging, kwam men tot de conclusie dat niet iedereen verstond wat er gezegd werd. Het Flakkeese dialect is een mooie taal(vind ik), maar niet voor iedereen te verstaan en ook niet voor iedereen te begrijpen. Zeker de uitspraken waren grappig, maar een niet Flakkeenaer weet dan helemaal niet wat er mee bedoeld wordt. Denk aan “Da kè je wel op je buuk schriêve, Bin joe noe glad beleateafelt, Daar  mokkus n passies over prakkezeere”.

Terwijl de soep inmiddels klaar stond, was oma griesmeelpap aan het koken en ze vroeg zich af of ik aan de beurt was om straks het vel van de pap op te eten of één van mijn broertjes…..en , zo lekker bezig aan het aanrecht, zong ze ook vaak liedjes. Opa kwam dan vanachter zijn krantje en zong mee. Beiden hoopten dat ik ze zou onthouden om later voor mijn eigen kinderen te zingen. Dat is helaas niet gelukt. Ik herinner me wel nog enkele regels uit liedjes zoals: “ik heb jou voor het eerst ontmoet…..” en “in een blauw geruite kiel….”, “de lanen in, de paden op….” en

Flakkee is un eiland en 't waeter is brêêd.
Wie d'r weunt, ken d'r wel over praete.
Het liekt ongelokkig mar zonger de bôôt,
Ken j'ons eiland onmeuglik verlaete.
Mar ik gloave, dat juust deur dat waeter zô wied,
Waar j'op plekken niet over ken kieke,
Hier un volkje weunt met un eigen idee,
Tussen gorzen in slikken in dieken.

Alhoewel mijn oma en opa prachtig konden zingen, had het toen nog mooier geklonken als een accordeonist hen begeleid had. Dat zou pas sfeer brengen op de Flakkeese avond………jaren later………samen met de groentesoep, de poters met spek, de griesmeelvla met bessensap, het Flakkeese verhaal, de Flakkeese prenten(diapresentatie) en bovenal die grote groep mensen van 70 jaar en ouder. Het was 25 november 2016!!

En naast al deze eilandelijke gezelligheid heeft deze avond ook nog eens het mooie bedrag van 445 euro opgeleverd, te besteden aan nieuw sanitair voor de kerk.

Sprokkelmarkt 7 en 8 oktober 2016

Wederom een groot succes met een opbrengst van 10.936,70 euro (een mooi gedeelte van de nieuwe sanitaire ruimte kan gerealiseerd worden)!  We hebben weer met z’n allen een grandioze Sprokkelmarkt neergezet. Tijdens de eerste inzameling van goedzooi in mei 2016, vroeg ik me echt af of het ons zou lukken weer een hoeveelheid verkoopbare producten te verzamelen. De schuren, kelders en zolders van ieder zouden toch wel echt een keer leeg raken. Niets is minder waar. Heel veel dozen, tassen, kratten en zelfs karren met allerlei bruikbare spullen werden onze kerk binnen gebracht. Hoe komt het toch dat mensen jaarlijks weer zo veel spullen verzamelen en willen “opruimen”? Misschien zijn we soms gewoon uitgekeken op onze “oude”spullen of weten we niet meer wat we er uiteindelijk mee moeten. Sommige spullen lijken nooit versleten of kapot te kunnen gaan. Dan zijn er nog alle spullen die we na een verhuizing niet meer kwijt kunnen, daar we menen met minder vierkante meters te kunnen doen.  Tot slot alles waar we jaren geen afstand van kunnen doen, omdat er een herinnering aan vast zit of dat we denken het nodig te hebben in tijden van crisis. Na jaren deze gedachten te hebben, zijn er mensen die opeens overtuigd zijn van de kreet: “twee jaar niet in je handen gehad, weg ermee”.Tijdens de inzameling en het sorteren van de spullen ben ik, en met mij de andere leden van de activiteitencommissie, producten tegen gekomen waarvan ik nu nog niet weet wat het was of waarvoor het ooit diende.  Het kan zijn dat de eigenaar dat ook niet wist en daarom bij ons bracht. Bovendien denk ik dat de meesten onder ons meer dan genoeg middelen hebben om regelmatig gebruikte spullen te vervangen voor mooiere, betere, luxere, modernere, gebruiksvriendelijkere producten: over het algemeen worden we ook een beetje blij van nieuwe dingen kopen. Helaas is de ervaring dat de blijheid van het shoppen maar van korte duur is. Dit in tegenstelling tot de blijheid en het geluksgevoel als je dingen deelt met anderen. En daar zijn we aangekomen bij het “samen delen”. Wat hebben veel mensen de moeite genomen om hun gebruikte, maar goede en mooie, spullen,  zorgvuldig te sorteren en in te pakken. Vervolgens de tijd gereserveerd om al deze spullen op die paar zaterdagen in de kerk te brengen. Alles met het doel te delen met mogelijke liefhebbers en de opbrengst  te schenken aan de kerk: dan delen alle gemeenteleden mee! Hoeveel mensen hebben dan wel geen plezier van al die spullen?! Gedeelde blijheid: voor de gever, de koper, de uiteindelijke ontvanger! En ontvanger zijn we allemaal. Behalve materialistische vernieuwingen in de kerk, hebben we ook allen talenten ontvangen van God en ook deze talenten mogen we delen. Zo hebben we tijdens de voorbereidingen en op de Sprokkelmarkt heel veel van onze talenten gedeeld. We hebben creatieve ideeën gedeeld, hand en spandiensten, opbouwklussen, sjouwklussen. Kortom: allerlei talenten zijn ingezet om de gehele uitvoering van de Sprokkelmarkt te delen. Bij deze willen we dan ook alle, ruim 100,vrijwilligers hartelijk bedanken voor hun inzet en het delen van hun talenten. Het allermooiste wat naar mijn mening gedeeld is, zijn de stressvolle, vermoeiende, maar vooral gezellige, ontroerende, humoristische momenten van het samen bezig zijn, de saamhorigheid. Wat een blij gevoel geeft dat. Ik heb er van genoten. Dat wil ik in ieder geval even met u delen.

Anja van Huizen